Οι μαθητές συνομιλούν με τον Αλέξανδρο Βαρόπουλο

Την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016, στα πλαίσια της δράσης "Οι μαθητές μιλούν με τον ποιητή Αλέξανδρο Βαρόπουλο", ο συντοπίτης μας ποιητής και συνταξιούχος δάσκαλος επισκέφθηκε τη Δ΄ τάξη του σχολείου μας. Οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να ακούσουν από τον ίδιο το δημιουργό τις πηγές της έμπνευσής του αλλά και τη διαδικασία δημιουργίας ενός ποιήματος. Οι μαθητές απήγγειλαν ποιήματά του και έθεσαν ερωτήματα πάνω στην ανάλυσή τους, αφήνοντας να ξεδιπλωθούν μπροστά τους ένα σωρό ιστορίες. Όντας ο ίδιος αστείρευτη πηγή ιστορικής εμπειρίας, ο κ. Βαρόπουλος μίλησε στους μαθητές για τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, για τα μεταπολεμικά σχολεία και τις διδασκαλικές μεθόδους, για το μάζεμα και το εμπόριο του βελανιδιού, για τον καπνό, για τον παλιό και το σύγχρονο Αστακό αλλά και για τη δική του πορεία μέσα στο χρόνο. Στο τέλος, οι μαθητές του παρέδωσαν τις ζωγραφιές τους, εμπνευσμένες από ποιήματά του, γεγονός που συγκίνησε ιδιαίτερα τον ποιητή, ο οποίος υποσχέθηκε να ανταποκριθεί αμέσως σε μελλοντικό κάλεσμά μας. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ.Βαρόπουλος διετέλεσε επί σειρά ετών δάσκαλος στο παλιό Δημοτικό Σχολείο του Καραϊσκάκη, ενώ μεταδικτατορικά προσέφερε τις υπηρεσίες του και στο σχολείο μας. 

Ευχόμαστε στο δάσκαλο να είναι γερός και να μας προσφέρει πολλές ακόμη δημιουργίες!

Η λινάτσα 

(Η εποχή του Φθινοπώρου, Ίβυκος, 2003)

Στην Κατοχή
τη φόρεσα κουστούμι
από χεράκια λατρευτά
σε αργαλειό υφασμένη...

Κατόπιν
σε τσουβάλια ριγωτά, με βελανίδια
στον ώμο, στον αυχένα
να με γδέρνει...

Αργότερα
σε δέματα καπνού
στα όνειρα να στάζει νικοτίνη
κι απ’ τις θηλές της
με χτικιό
πρωί-πρωί να με ποτίζει...

Τώρα
την βλέπω να λευκάζει
γύρω από κάδους σκουπιδιών
μεταλλαγμένη σε σακούλες από νάυλον
που τις μαζεύουνε φτωχοί ρακοσυλλέκτες
για να μπαλώσουνε τις τρύπες του Χειμώνα.